"เพราะชีวิตไม่มีคำว่า...สมบูรณ์แบบ" ได้ยินประโยคนี้หลายคนคงจะหยุดคิดชั่วขณะแล้วให้คำตอบกับตัวเองสั้นๆ ว่า.. อืมมมมม .... (ขอบคุณครับที่เข้าใจ) แค่นั้นละครับคือสิ่งที่ผมต้องการที่จะบอก และให้ทำความเข้าใจกับหลายสิ่งในชีวิต
ผมเชื่อเหลือเกินครับว่าทุกๆ คนบนโลกอันสุดแสนจะงดงามที่พระเจ้าได้ทรงสร้างให้กับเรานั้นทุกคนต่างต้องมีความฝัน หรือเป้าหมายในชีวิตที่แต่กต่างกันออกไป หลายคนไปถึงจุดที่ตัวเองได้ตั้งเป้าเอาไว้แล้ว หลายคนกำลังที่จะพยามทำ..เพื่อให้ได้มากับสิ่งที่ตัวเองหวัง หลายคนได้แต่นั่งเพ้อ และวาดฝันไว้อย่างมากมายในสิ่งที่ตัวเองหวัง แต่กลับไม่หาวิธีทำเพื่อที่จะให้ได้มา.... เพราะคนเราทุกคนมีความคิด และนิสัยที่แต่ต่างกันออกไป
เราทุกคนมักจะตั้งความหวังเอาไว้สูงเสมอ...ว่าเราจะต้องเป็นแบบนั้นแบบนี้ จะต้องมีสิ่งนั้นสิ่งนี้จะต้องมีชีวิตที่ดี ต้องการเป็นที่ยอมรับของผู้คน ต้องการมีหน้ามีตาในสังคม..... และเมื่อไหรที่เราไปถึงจุดที่เราคิดเอาไว้แล้ว ทุกอย่างมันก็น่าจะ...ok ยอมรับเถอะครับว่ามันมีอยู่ในหัวสมองของเราทุกคนไม่มากก็น้อย ซึ่งมันก็ไม่ผิดอะไรที่เราจะตั้งความหวังไว้แบบนั้น เพราะสิ่งที่จะต้องทำเพื่อให้ได้มานั้น เราเรียกมันว่า... การใช้ชีวิต แล้วที่แน่ๆ เราทุกคนก็ต้องการชีวิตที่ "สมบูรณ์แบบ"
แล้วเราจะรู้ได้ยังไงว่าถึงตอนไหนชีวิตถึงจะเรียกว่า สมบูรณ์แบบ บ้างก็ว่าชีวิตฉันนี่แหละสมบูรณ์แบบ
บ้างก็ว่าชีวิตฉันซิถึงจะเรียกว่าเพรียบพร้อม บ้างก็ว่าชีวิตฉันมันไร้ที่ติแล้วฉันมีทุกอย่างที่ฉันต้องการแล้ว
ผมขอเป็นหนึ่งเสียงที่ยกมือขอเถี่ยงขาดใจครับว่าไม่มีชีวิตใครที่สมบูรณ์แบบแน่นอนครับ เพราะในขณะที่คุณนั้นกำลังชื่นชมยินดีกับสิ่งที่ได้มานั้น คุณเคยคิดไหมว่าคุณกำลังจะเสียอะไรบางในชีวิตไปไม่มากก็น้อย ( บางคนเข้าใจ..แต่ยังไม่เห็นภาพ ) ตัวอย่าง ที่เห็นได้ชัดเจนที่สุดในช่วงวัยรุ่น"เพื่อน" และ "แฟน" ก่อนที่จะมีแฟนชีวิตคุณจะอยู่กับเพื่อนแทบทุกเวลาเลยก็ว่าได้ถ้าไม่มีธุระส่วนตัวอะไร แต่เมื่อไหรที่คุณมีแฟนเวลาที่เคยมีให้กับเพื่อนนั้นจะลดน้อยลงมาในทันทีเพราะคุณต้องแบ่งเวลาของเพื่อนนั้นมาให้กับแฟน และต้องปรับเปลี่ยนเวลาในชีวิตของคุณใหม่ในทันทีมิฉะนั้น ปัญหาสุดคลาสสิคจะตามมาถ้าให้เวลาเพื่อนมากแฟนเราอาจกลายเป็นอื่น... ถ้าให้เวลาแฟนมากเพื่อนที่รู้ใจอาจจะกลายเป็นใครที่เค้าไม่รู้จักคุณขึ้นมาก็ได้ ( แถวบ้านเรียกเพื่อนไม่คบครับ ) ...อีกตัวอย่างนึงที่เห็นได้ชัดเจนไม่แพ้กันคือ"งาน" กับ "เรื่องส่วนตัว" ต้องยอมรับครับว่าหลายคนยอมทุ่มเทให้กับงาน...เพื่อแลกกับปัจจัยหลายอย่างในการดำรงชีวิต แบบที่มุ่งไปข้างหน้าเพียงอย่างเดียวโดยไม่มองย้อนกลับ เพื่อที่จะแบ่งเวลาให้กับครอบครัว หรือแม้กระทั้งจะดูตัวเอง... ผมว่าคงไม่มีใครอย่ากให้มันเป็นแบบนั้นเท่าไหร่หรอกเพราะความจำเป็น เพราะอะไรหลายๆ อย่าง หลากหลายปัญหาที่ต่างคนต่างต้องเจอนั้นแตกต่างกันไปมันทำให้ชีวิตเราต้องเป็นแบบนั้นอย่างเหลี่ยกเลี่ยงไม่ได้...ซึ่งปัญหามากมายเหล่านั้นมันทำให้เราค่อยๆรู้ความจริงทีละนิดว่า...ชีวิตของเรานั้นมัน " ไม่สมบูรณ์แบบ "
 |
| ทางเดียวกัน ปัญหาเดียวกัน แต่การแก้ไขนั้นกับต่าง..... |
แล้วเราจะรู้ได้ยังไงว่าถึงตอนไหนชีวิตถึงจะเรียกว่า สมบูรณ์แบบ บ้างก็ว่าชีวิตฉันนี่แหละสมบูรณ์แบบ
บ้างก็ว่าชีวิตฉันซิถึงจะเรียกว่าเพรียบพร้อม บ้างก็ว่าชีวิตฉันมันไร้ที่ติแล้วฉันมีทุกอย่างที่ฉันต้องการแล้ว
ผมขอเป็นหนึ่งเสียงที่ยกมือขอเถี่ยงขาดใจครับว่าไม่มีชีวิตใครที่สมบูรณ์แบบแน่นอนครับ เพราะในขณะที่คุณนั้นกำลังชื่นชมยินดีกับสิ่งที่ได้มานั้น คุณเคยคิดไหมว่าคุณกำลังจะเสียอะไรบางในชีวิตไปไม่มากก็น้อย ( บางคนเข้าใจ..แต่ยังไม่เห็นภาพ ) ตัวอย่าง ที่เห็นได้ชัดเจนที่สุดในช่วงวัยรุ่น"เพื่อน" และ "แฟน" ก่อนที่จะมีแฟนชีวิตคุณจะอยู่กับเพื่อนแทบทุกเวลาเลยก็ว่าได้ถ้าไม่มีธุระส่วนตัวอะไร แต่เมื่อไหรที่คุณมีแฟนเวลาที่เคยมีให้กับเพื่อนนั้นจะลดน้อยลงมาในทันทีเพราะคุณต้องแบ่งเวลาของเพื่อนนั้นมาให้กับแฟน และต้องปรับเปลี่ยนเวลาในชีวิตของคุณใหม่ในทันทีมิฉะนั้น ปัญหาสุดคลาสสิคจะตามมาถ้าให้เวลาเพื่อนมากแฟนเราอาจกลายเป็นอื่น... ถ้าให้เวลาแฟนมากเพื่อนที่รู้ใจอาจจะกลายเป็นใครที่เค้าไม่รู้จักคุณขึ้นมาก็ได้ ( แถวบ้านเรียกเพื่อนไม่คบครับ ) ...อีกตัวอย่างนึงที่เห็นได้ชัดเจนไม่แพ้กันคือ"งาน" กับ "เรื่องส่วนตัว" ต้องยอมรับครับว่าหลายคนยอมทุ่มเทให้กับงาน...เพื่อแลกกับปัจจัยหลายอย่างในการดำรงชีวิต แบบที่มุ่งไปข้างหน้าเพียงอย่างเดียวโดยไม่มองย้อนกลับ เพื่อที่จะแบ่งเวลาให้กับครอบครัว หรือแม้กระทั้งจะดูตัวเอง... ผมว่าคงไม่มีใครอย่ากให้มันเป็นแบบนั้นเท่าไหร่หรอกเพราะความจำเป็น เพราะอะไรหลายๆ อย่าง หลากหลายปัญหาที่ต่างคนต่างต้องเจอนั้นแตกต่างกันไปมันทำให้ชีวิตเราต้องเป็นแบบนั้นอย่างเหลี่ยกเลี่ยงไม่ได้...ซึ่งปัญหามากมายเหล่านั้นมันทำให้เราค่อยๆรู้ความจริงทีละนิดว่า...ชีวิตของเรานั้นมัน " ไม่สมบูรณ์แบบ "
